Hij was een van de vele jonge Amerikaanse parachutisten, die op 17 september 1944 neerdwarrelden op de Sonse heide. Een gewone Amerikaanse jongen, die op 8 juli 1922 in Reardan in de staat Washington werd geboren. Hij nam deel aan de operatie Market Garden met als doel alle bruggen over rivieren en kanalen te veroveren tussen Son en Arnhem en de verbindingswegen te zuiveren van Duitse stellingen. Best werd bij deze operatie betrokken, omdat generaal Maxwell Taylor als commandant van de 101e Amerikaanse Airborne Divisie de verovering van de verkeers- en spoorbrug in Best inlaste voor het geval de verovering van de bruggen in Son zou mislukken. De H-compagnie van het 502e regiment paratroopers onder commando van kapitein Robert E. Jones kreeg de taak op van Son op te rukken naar Best, om daar de bruggen over het Wilhelminakanaal te veroveren en wegversperringen op te zetten op de verkeersweg naar de brug.
Omdat de compagnie bij de rijksweg en op het kruispunt in Best in felle gevechten raakte met de Duitsers, ging uiteindelijk alleen het tweede peleton van de H-compagnie onder commando van luitenant Edmunt L. Wierzbowski in de richting van de verkeersbrug. De groep bestond slechts uit 18 mannen van genoemd peleton en 26 geniesoldaten van het 326e bataljon. Zij begonnen aan een feitelijk onmogelijke opdracht.
Uit inlichtingen was gebleken, dat de verkeersbrug over het Wilhelminakanaal slechts zwak verdedigd werd. In feite bevond zich daar een sterke Duitse verdediging, waar de kleine groep niet tegen opgewassen was. Zij moesten na een harde strijd het onderspit delven en de brug werd op 18 september voor de ogen van de parachutisten opgeblazen.
Joe Mann was de verkenner van die eenheid en raakte bij deze actie om de brug aan beide armen en handen gewond. Samen met andere gewonden zocht hij beschutting in een kuil en hoopte dat andere onderdelen van zijn bataljon hen zouden ontzetten. Bij een aanval door de Duitsers vielen er granaten in hun schuilplaats. Sommige granaten konden nog worden weggeworpen, voordat zij ontploften. Een granaat viel achter Joe Mann, die vanwege zijn verwondingen de granaat niet kon weggooien. Hij ving de explosie op door met zijn rug op die granaat te gaan liggen en redde daardoor het leven van zijn kameraden, die bij hem in de kuil lagen.
Voor deze daad van totale zelfopoffering op 19 september 1944 ontving hij postuum de hoogste Amerikaanse militaire onderscheiding “The Medal of Honor”, die slechts aan weinigen ten deel is gevallen. Zijn ouders mochten op 22 september 1945 die hoge onderscheiding in ontvangst nemen. Naast “The Medal of Honor”werd Joe Mann nog onderscheiden met:
- Purple Heart with Three Oak leaf Clusters
- French Croix de Guerre with Silver Star
- Ameican Campaign Medal
- European Campaign Medal with Two Bronze Stars
- Distinguished Unit Citation
- Combat Intantry Badge
Joe Mann werd tijdelijk begraven op de Amerikaanse militaire begraafplaats op Wolfswinkel in Son. Later werd hij overgebracht naar Amerika en op 8 juni 1949 met militaire eer begraven op het kerkhof “Greenwood”in Spokane. In 1956 werd in het naar Joe Mann vernoemde natuurtheater aan de Sonseweg een monument opgericht ter nagedachtenis aan deze Amerikaanse paratrooper. Zijn ouders onthulden het monument op 17 september 1956.